Caffè sospeso speelt zich af in een parallelle toekomst waarin de meeste musici zich commercieel moeten bedruipen. Een moeder en een zoon die allebei cellist zijn, komen op straat terecht, ze leven als straatmuzikanten.
De moeder is een klassiek geschoold musicus en heeft een glansrijke carrière achter de rug in de klassieke muziek. De zoon, opgegroeid met het geluid van cross-overmuziek, heeft vrienden in verschillende muziekcircuits. Hij leeft bij de dag en heeft voldoende vertrouwen in zichzelf om te geloven dat het allemaal wel goed komt, ook al weet hij niet precies hoe en wanneer. Elke ochtend haalt hij voor zijn moeder en zichzelf bij een koffietentje een caffè sospeso, een gedoneerde koffie. Met hun handen om de warme koffiebeker gevouwen koesteren ze voor even een droom van betere tijden. Maar al gauw vragen ze zich af: is dit hun nieuwe leven? Bestaat er nog een toekomstperspectief? Zijn ze werkelijk voor altijd tot elkaar veroordeeld? Maar dan onthult de moeder de waarheid omtrent de dood van de vader…
Ze zullen zichzelf opnieuw moeten uitvinden, zowel als musicus als in hun verhouding tot elkaar. Realiseren de voorbijgangers zich dat ze te maken hebben met twee getalenteerde musici of zien ze alleen twee zwervers van wie het maar de vraag is of ze hun aandacht verdienen. Wat beweegt de voorbijgangers om stil te blijven staan?
Tekst en regie Mirjam Koen
Composities en muzikale leiding David Dramm
Cello en spel Doris Hochscheid, Harald Austbø
